Achterhoek... parel van Gelderland

De Achterhoek  wordt gezien als een landsdeel waar kleinschaligheid nog bestaat, waar de schoonheid van het door de boer gevormde land aantrekkelijk is om van te genieten, waar men cultuur en gemeenschapszin hoog in het vaandel heeft. Toch zijn ook in de Achterhoek bedreigingen.

 Voor een "economische" bedrijfsvoering lijkt opschaling en het maken van grotere percelen, afvlakken van landschap een "must" . Wie betaalt de "groene en blauwe"diensten?  Het Europese Gemeenschappelijk Landbouwbeleid wil agrariërs die aan vergroening doen, beter belonen per hectare. In de Plattelandsraad van 12 juni 2014 kwamen Rob Geerts en Jan Stronks  uitleggen hoe dat werkt.

Helaas is in Nederland niet optimaal gebruikgemaakt van de mogelijkheid de 5% land zo in te richten, dat er werkelijk een optimale ecologische verbetering optreedt. Bovendien is een groot mankement dat er veel te weinig wordt gemonitord. We weten dus nauwelijks over welke natuur we het hebben en hoe die verbetert door de "maatregelen". 

De vraag is hoe een eenheid te vormen van mensen en bedrijven, die werkelijk de biodiversiteit in de Achterhoek willen bewaren en versterken. Daarbij is vooral nodig dat de grootwinkelbedrijven het agrarisch product een meerwaarde meegeven. Zolang geproduceerd moet worden voor de laagste kostprijs, kunnen we het vervullen van groene en blauwe diensten niet optimaal volbrengen, terwijl dit een harde voorwaarde is voor duurzame ontwikkeling. Daartoe wordt blijkbaar nog niet zichtbaar samengewerkt.

Het "Think Globally, Act Locally" geldt met name ook voor onze wijze van landbewerken. Aanvullend noemde Lies Visscher de boeken van Sjef Staps Over de crisis niets dan goeds, en het boek van Mark Shepard Herstellende Landbouw.

Daarbij is het element klimaatharmonisatie belangrijk naast biodiversiteit. Bomen reguleren het klimaat en zuiveren de lucht. Tegelijk zijn er bedreigingen. De vaardigheid  "integraal denken  en doen" blijkt weinig aanwezig in de gangbare politiek.
Daarom is visievorming voor de lange termijn een politieke noodzaak, een opdracht tot samenwerken.

Neem bijvoorbeeld de wens om de Noordtak van de Betuweroute  toch aan te leggen door agrarisch cultuurlandschap met landschaps- en natuurwaarden, door een gebied met hoge recreatieve waarde en gezondheidsbevorderende waarde. Het zou toch absoluut  duidelijk moeten zijn dat dat een onzinnige wijze van denken is? Worden die waarden van landschap en het cultuurland van boeren in de nieuwe natuurwet voldoende gewaarborgd (zie: Nieuwe Natuurwet: Verbinding tussen natuur en samenleving)?

Lees de presentatie van Rob Geerts en Jan Stronks.

De kennis en inzichten over duurzame landbouw zou veel meer gemeenschappelijk dienen te worden gedeeld, en de boer heeft recht op een goede prijs voor een goed produkt.  Daarbij is herstel van een levende vruchtbare aarde een noodzakelijk doel.

Tijdens de inspreekmogelijkheid bij het Landschapsplan van de Provincie Gelderland bleek de provincie geen zicht te hebben op het aantal bomen dat wordt gerooid c.q. het verdwijnen van het bladerdak. Echter de Provincie dient te weten waar de balans ligt voor een goede klimaatharmonisatie en die balans na te streven door inzet van haar instrumenten.

Er is een idee om de hele Achterhoek "Kunstmestvrij" te maken. Uitdagend genoeg... wie doet mee?

Verheugend en hoopgevend is dat er veel jonge mensen aanwezig waren die zelf hun boterham verdienen door het bewerken van het land o.a van de LTO Ondernemende jongeren